کودک کار، محرومیت او، مسئولیت ما
چندی قبل گروهی از جوانان ایرانی دست به ابتکاری زدند (اینجا) و این برداشت روزنامه رسالت بود از کار أنها. دیدن این هر دو با عث شد تا مطلب زیر را بنویسم.
تبریز که درس میخواندم، عصرها پیاده برمیگشتم و در همین را ه بود که پسرک أدامس فروش را میدیدم که علیرغم سرما نشسته بود و سرش را در کاپشنش فرو برده بود. یک روز آدامسی ازش خریدم و از سرگذشتش پرسیدم. باید درس میخواند وعصرها هم باید کار میکرد. گفتم اگر کاری برایت پیدا کنم حاضری انجام بدهی و قبول کرد. روزهای بعد او دیگر آنجا نبود که ببینمش. شاید ترسیده بود که من نقشه ای در سر داشته باشم. آن پسر علیرغم معصومیتی که در چهره اش نمایان بود، عزت نفسی داشت که حاضر نبود خود را تحقیر شده ببیند.
من مدتی هم در نزدیکی میدان صادقیه زندگی میکردم و هر روز پسر علیلی را میدیدم که جوراب میفروخت. داستان برخوردم با او هم که اینچا تعریفش نمیکنم باز به من یاد داد که چنین آدم هایی علیرغم محرومیت حاضر نیستند عزت نفس خود را زیر پا بگذارند. به اینها اضافه کنید پسرک لالی را که حاضر نبود پول بیشتری برای جنسی که فروخته از من بگیرد.
میدانم که داستان همیشه اینگونه نیست و بارها دیده ام کودکانی را که روی پل سید خندان معصومانه بازی میکنند و همین که میبینند عابری نزدیک میشود نمایش دخترک بدبخت فال فروش را بازی میکنند. از شما چه پنهان کم هم گیر این بچه ها نیفتاده ام. دیده ام که شب ها ساعت یازده به حوالی راه آهن برمیگردند. برای این گروه دیده ام که چگونه یاد گرفته اند که نقش بازی کنند و خودشان را ذلیل کنند، التماس کنند تا پولی جمع کنند که چه بسا بسیاری از وقت ها به خودشان هم نمیرسد. نداری خانواده اینها وادارشان میکند که عزت نفسشان را فراموش کنند و التماس کردن و نه شنیدن و بی توجهی و گاه توهین را به جان بخرند. آیا ما برای کاستن از درد های اینها مسئول نیستیم؟
ما برای هر دو گروه مسئولیم. چه کودکانی که زیر محرومیت شکننده حاضر نیستند شرافت انسانیشان را زیر پا بگذارند و چه برای گروهی که می آموزند برای ادامه زندگی اگر چیزی ندارند باید عزت نفسشان را بفروشند. بهترین کار برای این موارد کمک به سازمان های خیریه و سعی در تحت پوشش قرار دادن خانواده های محروم از طرق غیر مستقیم است. بهتر است تا آنحا که میتوانیم از کمک مستقیم اجتناب کنیم تا چنیبن کودکانی را به هر طریق تحقیر نکنیم. تا زمانی که کودک فقیری هست ما هم مسئولیم. لطفا با گذاشتن یک اسکناس بزرگ در کف دستان کودک کار وجدان خود را آسوده نکنید چرا که در بسیاری موارد خود را خودخواهانه در شکستن شخصیتش سهیم کرده اید.
پانوشت: دوستی لطف کرده و این سایت رو معرفی کرده