بنده خدا دوستم تو چت سلام داد که یه سوال بپرسه منم سرخوش از مناظزات فکری و فلسفی که اینور و اونور داشتم در چند روز گذشته زنگ زدم و یک مقادیری هم برای ایشون و همسر مهربنشون افاضه فیض کردم اونها هم بنده خداها گوش دادن. کلا  این خاصیت منبر رفتن تو من وجود داشته ولی خوب چه کنم تکاپوی فکریه دیگه:) 

خاصیت منبر این هست که تو معمولا خودت رو بالاتر از شنوندگان میبینی و ضمنا حداقل در حالتی که ما در مجالسمون داریم گوینده متکلم وحده است. به همین خاطر هست که کلا منبر رفتن خطرناک هست. در یک گفتگوی سالم شنیدن هم بخش مهمی از مبادله فکری هست و مهم تر اینکه بتونی خودت رو جای طرف مقابل بگذاری و سازمان فکری اون رو هم در نظر بگیری چرا که هدف از این گفت و گوها شکل گیری یک تفکر  سالم پویا و سازنده است. هر از گاهی که صحبت میکنم باید به این هم فکر کنم که الان من منبر رفتم یا نه. خلاصه الان چند وقتی هست که من بر منبرم و این من بر گاهی منو با خودش میبره. خدا به داد برسه.